چه کسی در معرض خطر ابتلا به زخم بستر هستند

زخم بستر Bedsores – زخم فشار ( pressure sores ) نیز نامیده می شود که آسیب به پوست و بافت زمینه ای ناشی از فشار طولانی مدت بر روی پوست می باشد. زخم بستر اغلب روی پوست در مناطق استخوانی بدن، مانند پاشنه، مچ پا، باسن و استخوان دنبالچه رخ می دهد افراد با یک وضعیت پزشکی که توانایی آنها برای تغییر موقعیت محدود می شود و نیاز به استفاده از صندلی چرخدار و یا تخت برای مدت زمان طولانی دارند. در معرض خطر زخم بستر می باشند.

زخم بستر به سرعت می تواند توسعه یابد و درمان زخم بستر دشوار است. زخم های بستر قابل درمان هستند. با این حال، گاهی اوقات ممکن است کشنده باشند.  به گفته مقامات بهداشتی در بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، زخم بستر علت آیاتروژنیک دوم مرگ، پس از واکنش های جانبی به مواد دارویی است نورتون یک پرستار انگلیسی، تحقیقی انجام داد تا نشان دهد که بهترین درمان و پیشگیری از زخم بستر از بین بردن فشارها هر دو ساعت است. 

علائم زخم بستر چیست؟

محل های متداول زخم های فشاری

در زخم بستر، چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد

علت زخم بستر

تشخیص زخم بستر

درمان زخم بستر

پیشگیری از زخم فشار

علائم زخم بستر چیست؟

زخم بستر بر اساس شدت آنها به چهار مرحله تقسیم می شود.

مرحله شروع، یک زخم فشار، دارای مشخصات زیر است.

پوست شکسته نیست.

پوست در افراد با رنگ پوست روشن تر، قرمز به نظر می رسد و در لمس، رنگ پریده است.

در افراد با پوست تیره تر، پوست ممکن است تغییر رنگ نشان دهد، و در لمس رنگ پریده نیست.

محل زخم ممکن است حساس به لمس، دردناک، سفت، نرم، گرم یا سرد در مقایسه با پوست اطراف باشد.

مرحله II

لایه بیرونی پوست ( اپیدرم ) و بخشی از لایه زیرین پوست ( درم ) آسیب دیده است و یا از دست رفته است.

زخم ممکن است کم عمق و مایل به رنگ صورتی یا قرمز باشد.

زخم ممکن است مانند یک تاول پر از مایع یا یک تاول پاره شده باشد.

مرحله III

در مرحله III، زخم عمیق است.

پوست با مقداری چربی زیر آن از دست می رود.

زخم دهانه دار است.

ممکن است پایین زخم برخی از بافت مرده زرد رنگ باشد.

آسیب ممکن است فراتر از زخم اولیه باشد و زیر لایه هایی از پوست سالم گسترش یابد.

مرحله IV

زخم مرحله IV از دست دادن بافت در مقیاس بزرگ را نشان می دهد.

زخم ممکن است عضله، استخوان و تاندون را گرفتار کند.

پایین زخم به احتمال زیاد شامل بافت مرده که مایل به زرد یا تیره و خشن است.

خسارت، اغلب فراتر از زخم اولیه زیر لایه های پوست سالم گسترش می یابد.

علائم عفونت در زخم بستر می تواند شامل:

تخلیه چرک از زخم.

بوی بد از زخم.

حساسیت به لمس، گرما و افزایش قرمزی در پوست اطراف.

تب.

در افرادی که از صندلی چرخدار استفاده می کنند زخم های فشاری اغلب بر روی پوست محل های زیر رخ می دهد

استخوان انتهایی و یا باسن.

تیغه های شانه و ستون فقرات.

پشت دست و پا جایی که در روی صندلی استراحت می کند.

برای افرادی که محدود به تخت  هستند محل های مشترک به شرح زیر است

پشت یا دو طرف سر.

حاشیه از گوش.

شانه و یا تیغه های شانه.

هیپ، پایین کمر یا استخوان دنبالچه.

پاشنه، مچ پا و پوست پشت زانو.

در زخم بستر، چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما متوجه نشانه های اولیه و نشانه های زخم بستر، شدید موقعیت خود را برای از بین بردن فشار در محل تغییر دهید اگر شما در ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبود پیدا نکردید با پزشک خود مشورت کنید و اگر نشانه ای از عفونت، مثل تب، ترشح و یا بوی بد از زخم، یا افزایش گرما و قرمزی در پوست اطراف آن داشتید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید.

علت زخم بستر

زخم بستر با فشار بر روی پوست که جریان خون در پوست و بافتهای مجاور را محدود می کند ایجاد می شود. سه عامل اصلی عبارتند از:

فشار مداوم –  هنگامی که پوست شما و بافت های زیر، بین استخوان و سطح مانند صندلی چرخدار یا تخت خواب به دام افتد فشار ممکن است بیشتر از فشار جریان خون در عروق کوچک (مویرگ ها) که اکسیژن و سایر مواد مغذی به بافت می رسانند باشد بدون این مواد مغذی ضروری، سلول های پوست و بافت ها، آسیب دیده و ممکن است در نهایت بمیرند.

این نوع از فشار در مناطقی که از عضله یا چربی خالی باشند مانند خود ستون فقرات، استخوان دنبالچه، تیغه های شانه، باسن، پاشنه و آرنج رخ می دهد.

اصطکاک – اصطکاک مقاومت در برابر حرکت است این ممکن است هنگامی که پوست در سراسر یک سطح، کشیده می شود رخ دهد در اصطکاک ممکن است پوست شکننده تر و آسیب پذیر باشد.

برشی – برشی زمانی رخ می دهد که دو سطح در جهت مخالف حرکت می کند این حرکت ممکن است به بافت و رگ های خونی آسیب برسانی 

تشخیص زخم بستر

دکتر یا پرستار می تواند زخم بستر را با بررسی پوست تشخیص دهد. تست معمولا غیر ضروری است مگر اینکه علایم عفونت وجود داشته باشد. اگر عفونت در فرد مبتلا به زخم بستر توسعه یابد دکتر ممکن است برای پیدا کردن عفونت در بافت های نرم آزمایش سفارش دهد تست ها ممکن است شامل آزمایش خون، معاینه آزمایشگاهی بافت و یا ترشحات زخم بستر، اشعه ایکس، رزونانس مغناطیسی، تصویربرداری اسکن ( اسکن ) و یا اسکن استخوان که شواهدی از عفونت استخوان به نام استئومیلیت را نشان می دهد.

پزشک به طور منظم ممکن است شما را به یک تیم مراقبت از زخم شامل پزشکان، متخصصان و پرستاران در درمان زخمهای فشاری معرفی کند تیم ممکن است زخم شما را بر اساس چندین جنبه مهم ارزیابی کند این خدمات عبارتند از:

اندازه و عمق زخم.

نوع بافت ( پوست، عضله یا استخوان که به طور مستقیم تحت تاثیر زخم قرار می گیرد.)

رنگ پوست تحت تاثیر زخم.

میزان مرگ بافتی است که در زخم رخ می دهد.

وضعیت زخم مانند ( عفونت، بوی بد و خونریزی )